Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Een generatie tafelbloemen

Deel:

Rikko Voorberg geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag.

Een generatie tafelbloemen

De zon doet het groen weer op zo’n manier oplichten dat we weten hoe laat het is. Een zomerdag! Volle bak mooi weer. Wat hebben veel van ons gewacht op het moment dat we ons weer konden koesteren in de warmte van de natuur. In plaats van ons te kleden, zodat de kou van diezelfde natuur ons niet de das om zou doen. We keren ons als bloemkopjes naar de zon. Zuchten en zweten soms in de hitte. Maar zijn door de bank genomen gelukkig dat we verwarmd worden.

In koude tijden staan buitenste schutbladen rondom het binnenwerk, teruggetrokken en voorzichtig. In zomerse tijden volop open: kom maar – en zo ook de mens.

Een generatie mensen zonder wortels

Een theoloog vergeleek onze generatie met bloemen. Bloemen uit de vaas noemde hij het. Ik weet niet hoe oud hij is en of hij het misschien ook over de generatie van onze ouders heeft, maar zijn beeld was boeiend. Hij had het over de ‘cut-flower-generation’. Een generatie van mensen zonder wortels. Prachtige bloemen voor op tafel, gewaardeerd, geliefd, ze staan mooi te zijn. Maar ze hebben geen wortels. Er is geen traditie, geen verbinding met de voorgeslachten, geen gekoesterde overdracht, geen wortels die dieper reiken dan het water wat er direct voorhanden is. En hij schrijft: ‘Zonder wortels geen verleden, maar ook geen toekomst.’

‘Neem u zorgvuldig in acht’ staat er vanochtend in een van de oudste boeken van de Bijbel geschreven, ‘zodat u nooit vergeet wat u met eigen ogen hebt gezien. Maak dat u de herinnering levendig houdt en alles aan uw kinderen en kleinkinderen doorvertelt.’ Die Joodse cultuur was gebouwd op herinneren. ‘Gedenk dat u slaven bent geweest in Egypte.’ Gedenk, gedenk, gedenk!

De cultuur was ervan doordrenkt, en dat is voor de Joden met alle waanzinnige ellende die hen is overkomen nooit anders geworden. Herinner en bedenk wie je bent.

Wie ben ik dan? Hollander? Dat vind ik maar een karig begrip. Een bijeengeraapte groep mensen in een Neder-Duitsche provincie. Zoon van mijn ouders? Dat zeker! Al heb ik daar mijn eigenheid net zo hard op moeten bevechten als aan te danken.

We hebben alles wat ons hartje begeert

Het is een prachtig beeld dat van die cut-flower-generation en herkenbaar denk ik zo. Dat we niet zoveel met traditie kunnen. Dat het op het moment fijn en prettig moet zijn. Dat er onder de oppervlakte soms niet eens zo heel veel zit. ‘Flower-power’, zeiden we. Een generatie van genieten, maar dat duurt zolang het bloempje duurt. Een week misschien nog wat meer. Dan gaan de kopjes hangen, terwijl de voeten nog vol in datzelfde water staan. Gek, zeggen we dan. We hebben alles wat ons hartje begeert, maar de fut is eruit. We staan verbaasd over de hoeveelheid burn-outs net als we verbaasd kunnen staan dat de bloemen het alweer opgeven. Water? Check! Zonlicht? Check. En toch doodgaan he?!

Blijkbaar is er meer nodig dan water en zonlicht. Iets wat het houdt als de bloem afvalt. Als het niet mooi meer is. Als er gesnoeid wordt en het winter wordt in het leven. En dat is niet per se de geschiedenis van je land of de roots van je familie. Dat zijn ook wortels, maar niet gekozen, niet bewust. Dit staat er vanochtend:

‘Grote mensenmenigten trokken met Jezus mee, maar hij wendde zich tot hen. Wie mij volgt, maar niet breekt met zijn vader en moeder en kinderen en broers en zusters, ja zelfs met zijn eigen leven, kan niet mijn leerling zijn.’

Jezus van Nazareth ziet hier mensen volgen in enthousiasme en hij voorziet tafelbloemen-energie. Het zijn er veel te veel en de verbinding is veel te oppervlakkig. Wil je dit echt? Laat dan alles achter je, verdiep je in het verhaal dat ik kom brengen, ga er werkelijk voor. Anders heeft dit geen zin. Want reken maar dat dit verhaal ook pijn gaat doen. Hij pakt het enthousiasme dat hij ziet en stelt het voor de keus: of terug naar je veiligheid, naar je ouders, broers, zussen, het oude leven – wat niet voldoet, want anders was je niet achter JC aan gelopen. Of dat oude leven achter je laten – als fundament, als basis – en je letterlijk verdiepen in dit nieuwe verhaal.

Als zo’n ochtendmeditatie iets brengt, duik er dan ook zelf in. Als een schrijver iets brengt, wat je echt nodig had, duik er dan ook echt in. Lees de bronnen, doe wat hij deed, volg en verlaat wat tot nog toe niet voldeed.

De snijbloemen generatie wordt uitgedaagd om te wortelen. Opdat we niet verdorren met onze voeten in het water, maar de winter kunnen hebben, omdat het ondergronds wel doorleeft.

Deuteronomium 4:9-14

2 Korintiërs 1:1-11

Lucas 14:25-35

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--