Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Ben jij ook een perfectionist? Lees dit dan even…

Deel:

Als ik nieuwe mensen ontmoet, vertel ik graag dat ik liedjes schrijf. Feitelijk is dat geen leugen, maar in de tien jaar dat ik daarmee bezig ben, heb ik er in totaal zes geschreven. Nog niet genoeg om een set van een half uur te vullen, dus speel ik vaak andermans liedjes, die zijn toch beter. Ik zou wel meer willen schrijven, maar de gedachte dat het waarschijnlijk toch niet zo perfect wordt als ik zou willen, zorgt ervoor dat ik er niet eens aan begin.

Perfectionisme kan mensen niet alleen weerhouden om iets te doen, de term wordt ook regelmatig misbruikt door mensen die het zich toe-eigenen als verkapt compliment. Wanneer ze een slechte eigenschap van zichzelf moeten noemen, is perfectionisme een mooie redding. ‘Ik ben misschien soms wat perfectionistisch’ betekent dan eigenlijk ‘ik wil niet opscheppen, maar ik doe dingen graag heel goed’.

Levenslang gekweld door gevoel van mislukking
De korte definitie van perfectionisme is het obsessieve verlangen iets perfect te doen. Dat kan niet, dus de echte perfectionist wordt zijn leven lang gekweld door een chronisch gevoel van mislukking. Het werkt remmend, want waarom zou je beginnen aan een taak waarvan je weet dat je het toch niet kan doen zoals je zou willen? Dat gebrek aan motivatie zorgt ervoor dat je onderpresteert en in het ergste geval depressief wordt. Het maakt je ook over-kritisch naar anderen, want waarom zou voor hen een andere maatstaf gelden dan voor jou?
Internet en zelfhulpboeken staan vol met makkelijke antwoorden op perfectionisme om gelukkiger, succesvoller en productiever te worden. Wees milder voor jezelf, leg de lat lager en geniet van je resultaten, vergelijk jezelf niet met anderen, je komt nergens zonder geleidelijk te groeien, enzovoort. Allemaal niet onwaar, maar als perfectionisme diep zit, is het probleem nu juist dat dát niet lukt. Het is tenslotte een dwangmatige gedachte, niet een gebrek aan logica.

De kantjes ervan af lopen voor de Heer
In de kerk kom ik ook datzelfde perfectionisme – ironisch genoeg de eerste zonde ooit – tegen. We moeten op Jezus gaan lijken en alles wat we doen, doen alsof we het voor niemand minder dan God zelf doen. En ja, voor de Heer kun je de kantjes er natuurlijk niet van af lopen. Twee ongetwijfeld goedbedoelde, maar onhaalbare opdrachten waar menig gelovige zich op kapot perfectioneert. Natuurlijk is het idee dat je er snel achterkomt niet perfect te zijn en genoegen moet nemen met genade, maar het zaadje van perfectionisme is nu eenmaal geplant en krijgt nog altijd water.

Aarde naar de hemel brengen
Ik denk dat ik daarom ook niet zo graag in kerken kom waar de band een perfecte show neerzet, de spreker ter ondersteuning van zijn boodschap een gelikte powerpointpresentatie heeft, alle elementen van de dienst naadloos in elkaar overlopen, iedereen blij oogt en zelfs niets is aan te merken op de koffie na afloop. Het is niet onze taak de hemel naar de aarde te brengen, maar de aarde naar de hemel. Door het imperfecte van deze wereld lief te hebben met imperfecte liefde.

Misschien schrijf ik binnenkort nog wel een nieuw liedje, al is het vast niet goed genoeg om later in het hiernamaals te spelen. Hopen dat Johnny Cash is toegelaten, dan neurie ik wel zachtjes mee.

Nothing worked out when I handled it all on my own

And each time I failed it made me feel twice as alone

Then I cried, “Lord there must be a sure and easier way

For it just cannot be that a man should lose hope every day.”

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Lees ook het pleidooi voor imperfectie dat al eerder op onze site verscheen.

Foto: ANP/Kippa

Dit blog werd eerder geplaatst op 21 mei 2015

Geschreven door

Laurens Collée

--:--