Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Progressief christelijk, zo dan? – De conclusies van de Lazarus 7keer7 tour

Deel:

De Lazarus 7keer7 tour trok de afgelopen weken door het land om te inventariseren wat progressief christelijk geloven op dit moment kan inhouden. Dit zijn de (voorlopige) conclusies van hun Lazarus 7keer7 tour. Dit is op dit moment progressief christendom. 

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Een groeiende groep gelovigen in Nederland valt tussen wal en schip. Zij willen hun overtuiging niet dichttimmeren, maar ook niet afbreken. Ze zijn niet strikt-orthodox, maar ook niet vrijzinnig. Er zijn 2,5 miljoen mensen in ons land (volgens het SCP) die de stelling ‘ik geloof in God, al heb ik mijn twijfels’ onderschrijven. Over die groep hebben we het: gelovigen die meer zoekend zijn ingesteld.

Als Lazarus voelen we ons met hen verbonden en we merken dat zij het gevoel hebben op weinig plekken woorden te krijgen. In de boekhandels vind je ‘blij-evangelische’ of juist hyperkritische publicaties. Ook internet kent qua geloof vooral die polen. Als Lazarus zoeken we een ‘derde weg’, naast strikte orthodoxie en vrijzinnigheid.

Inhoudelijk en positief de derde weg invullen

We noemen dat voorlopig ‘progressief’. Die term heeft in ons land een D66-bijklank en dat is niet ideaal, maar vind maar eens een betere term voor wat we willen: nieuwe woorden zoeken voor dat oude geloof, een evangelie dat werkelijk is ‘ingedaald’ in onze cultuur. Als u een betere heeft, welkom!

Als het maar geen nieuw hokje wordt, maar een brede beweging in christelijk Nederland aanduidt. Waarvan de ideeën ver teruggaan. Wie een beetje belezen is komt veel vertrouwds tegen – gelukkig maar. Er ligt in de kerkgeschiedenis veel voor het oprapen waar je alleen maar het stof van de eeuwen vanaf hoeft te blazen.

De afgelopen weken zijn we Nederland doorgetrokken met een nieuwe 7keer7-tour. U heeft in deze krant elke maandag een van de bijdrages kunnen lezen. We vroegen aan zo’n vijftig experts hoe progressief geloven er anno nu uit kan zien. Niet zozeer om ons ergens tegen af te zetten, maar inhoudelijk en positief die ‘derde weg’ in te vullen. Honderden mensen dachten actief mee.

Al die bijdragen hebben we bij elkaar geveegd. We hebben nu een duidelijker beeld van wat progressief christelijk geloof kan inhouden. Hier eenvoudig opgediend in zeven voorlopige punten.

1. Overal waar je graaft, stuit je op God

Vrijwel niemand lijkt meer te schrikken van de evolutietheorie en kan die prima combineren met het geloof in een Schepper. Hierdoor zien we het leven als heilig, bedoeld, waardevol. In elke situatie zijn restanten van het goede te vinden. Dat betekent geloven in een Schepper in de dagelijkse praktijk.

2. God is overal in weggezakt en overal uit opgeklommen

Er worden steeds meer vraagtekens gezet bij een hedendaagse populaire manier om de kruisiging uit te leggen, namelijk als betaling van de menselijke schuld aan God. De meeste bijdragen dragen oudere modellen aan die ook andere kanten laten zien: Jezus is gekomen om mensen te genezen, om de hemel op aarde te introduceren, om Gods hart te tonen. Met deze blik gaat de Bijbel opnieuw spreken en krijgt de kruisiging nog meer betekenis.

3. Hoeveel liefde je hebt, vertelt hoe dicht je bij God leeft

Als het gaat om andere overtuigingen, zijn de meeste bijdragen zelfbewust en tegelijk open. Juist als je stevig een eigen geloof onderschrijft, durf je van anderen te leren. Ieder mens staat in enige verhouding tot God. Het is de christelijke traditie zelf die ons uitdaagt groepen niet tegen elkaar uit te spelen. ‘Wie liefde kent, kent God, want God is liefde’, staat er letterlijk in de Bijbel en dat zongen we (jazeker) van harte mee.

4. In de kerk oefen je in liefde

De kerk wordt vooral gezien als een oefenplaats: geen verplichting, maar ook niet triviaal. Het is een buitenkans om andere mensen te ontmoeten die zich bewust laten vormen door God. Samen kom je verder. Dat blijft gerommel, gedoe, gestruikel. Maar de ideale kerk bestaat uit niet-ideale mensen. Zoals wij. De kerk is daarmee ook een oefenplaats in ongemak.

5. Jezus staat boven de Bijbel

De Bijbel is een verhaal dat langzaam opklimt. De historische waarde wordt steeds groter en alles bereikt bij Jezus een climax. Niemand heeft zoveel van God laten zien als hij. Niets of niemand kunnen we zozeer Woord van God noemen. Als we ons afvragen of iets van God komt, is Jezus ons criterium.

6. Geloven is morgen in vandaag halen

De hemel wordt niet minder belangrijk, maar vooral actueler. Vrijwel alle bijdragen benadrukken dat gelovigen nú al iets van de toekomst kunnen leven, als een soort prototypes van wat God ooit zelf hier op aarde zal realiseren. Ook dat is weer een derde weg: tussen escapisme en activisme in. En de hel? Dat woord komt niet meer voor in moderne bijbelvertalingen. Dat suggereert al dat de Bijbel er verrassend weinig interesse in heeft.

7. We blijven ons ontwikkelen in onze denkbeelden over God

Als iemand hier iets mist of het er niet mee eens is: uiteraard! Dit is allemaal te kort en te eenzijdig. Maar het is in elk geval íets. Kom vooral met uw correcties en aanvullingen. Dat is typisch progressief geloven: van elkaar leren en zo langzamerhand een beetje verder komen in ons inzicht in God. Want stilstaand water bederft. Geloven is een rivier en achter elke bocht schuilt een nieuw avontuur.

Wellicht ontdekken we morgen weer nieuwe uitzichten. Een werkelijk grote God is een herberg voor talloze ideeën en kan wel tegen een stootje. Dat geloven progressieve christenen.

--:--