Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Rare mensen zijn we

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6:00 uur teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag. 

Rare mensen zijn we – PopUpGedachte 12 januari 2018

Het humanistisch denken heeft ons geleerd dat we zelf weten wat goed voor ons is. En je hoeft jezelf geen humanist te noemen om een tik van dat levensgevoel mee te hebben gekregen. Sterker nog, het christendom in het Westen heeft sterke invloed ondergaan van dat humanisme. Als we maar lang genoeg en goed genoeg naar onszelf luisteren dan weten we wat we willen, vinden we onze passie, worden we gelukkig. Ik leerde vroeger andere dingen over het hart dat verraderlijk is, dat alleen God weet wat goed voor je is en dat we geneigd zijn tot alle kwaad. Een gedachte die niet matchte met de praktijk van het leven van alledag, want zoveel mensen wilden zo graag zulke goede dingen uit zichzelf. De leerstelling over het verdorven hart kwam los te staan van het geleefde leven en legde het af tegen het levensgevoel dat we zelf heel goed weten wat goed voor ons is.

En daar is winst behaald. Dat hele idee van de verdorven mens was op zijn best half-waar. Tegelijk is het idee van de goede mens ook maar half waar. Er wordt lyrisch gedaan over onbedorven kinderen, engelen op wie het kwaad nog geen vat heeft, dat komt pas later. Ik vraag me altijd af of degenen die dat stellen misschien zelf geen kinderen hebben opgevoed. Of dat ze vergeten zijn hoe hard ze hebben moeten werken om te voorkomen dat kinderen geheel uit zichzelf, zichzelf naar de knoppen helpen. Je moet echt werken om te zorgen dat ze lekker vinden wat goed voor ze is. Er worden receptenboeken over vol geschreven, omdat we niet meer van de dwang zijn maar van de verleiding. Dus moet dat wat gezond is zo mooi worden gepresenteerd dat kinderen het weer lusten. Maar het is slechts een andere vorm voor deze waarheid dat je als ouders hard moet werken om te zorgen dat kinderen gaan eten wat goed voor ze is. Wat slecht voor ze is, gaat vanzelf.

Oh gloomy mensbeeld, ouwe doemprediker! Toch niet. Ik ben zielsdankbaar voor het vertrouwen dat ik opnieuw heb mogen leren dat het hart en het geweten eigen wegen zijn naar geloof, God zelf. Dat het per definitie wantrouwen van die wegen ook een vorm van ongeloof is en een gebrek aan vertrouwen. Maar de andere kant is er ook. En die wil in onze rozige mensenwereld waarin we geloven dat als we ons hart volgen dat het dan goed komt, weleens wat ondersneeuwen.

Vanochtend lees ik Samuel, een van de vroegste boeken over het ontstaan van het Joodse volk. Samuel leidt als een soort priester-profeet de belangrijke beslissingen van het volk en nu wil het volk een koning, ‘zoals alle anderen volken hebben’ staat er dan bij. Maar Samuel vind het ongepast en gaat in gebed. Dit antwoord krijgt hij: ‘Geef gehoor aan het volk, wat zij u ook vragen, want ze verwerpen u niet, maar mij; Mij willen ze niet langer als koning.’ Niet langer onzichtbaarheid, niet langer dromen en een Thora vol wijsheid, niet langer een raad van oudsten, ze willen een koning met alles erop en eraan. Dan volgt de volgende scene. Samuel zegt welbespraakt tegen het volk:

‘De koning die over u heerst zal de volgende rechten doen gelden; Uw zonen
zal hij opeisen voor zijn wagens, voor zijn paarden en om zijn wagen te escorteren,
om ze aan te stellen als leider van duizend en leider van vijftig, om zijn akkers te ploegen,
zijn oogst binnen te halen, wapens te maken voor de oorlog en zijn wagens uit te rusten.
Uw dochters zal hij opeisen om zalf te bereiden, te koken en te bakken.
Uw beste akkers, wijngaarden en olijftuinen zal hij u afnemen en ze aan zijn dienaren geven.
Van uw oogsten en de opbrengst uw wijngaarden zal hij tienden heffen en die aan zijn hovelingen en dienaren geven.
Uw slaven en slavinnen, uw sterkste jonge mannen en uw ezels zal hij voor zichzelf laten werken.
Van uw schapen en geiten zal hij tienden heffen. zo wordt gij slaven.
Als het zover is, zult gij de Heer uw nood klagen over de koning
die Gij zelf hebt gewild hebt, maar dan zal de Heer niet antwoorden.’
Maar het volk wilde niet naar Samuël luisteren en zei: ‘Toch moeten wij een koning hebben.’
Dan zijn wij gelijk aan alle andere volken. Onze koning zal rechter over ons zijn
en voor ons uittrekken om onze oorlogen te voeren.
Samuël hoorde de verlangens van het volk aan en bracht ze over aan de Heer.
De Heer zei tot Samuël: ‘Ga in op hun verzoek en stel een koning over hen aan.’ 

Weten wat goed voor ons is? Het is op z’n best half waar. Hart volgen? Mwoah. Het bemoedigende van die hele Joodse geschiedenis is dat er vele eeuwen later – het kan even duren – een alternatief opduikt voor een koning. Iemand die zichzelf liever slaaf maakt dan slaven te maken. Zijn weigering om de macht te grijpen, kost hem de kop. Maar men zegt na zijn kruisiging dat hij leeft. En hij inspireert wereldwijd tot op de dag van vandaag mensen om met een licht-anarchistische inslag niet meer het van machthebbers te verwachten, maar zelf direct onder de ogen van de eeuwige het goede te doen. Kome wat komt.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--