Klaar met de magie – aan de slag

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Klaar met de magie, aan de slag – PopUpGedachte 13 maart 2018

Het regent en dat is wel passend. Niet dat ik er per se vrolijk van wordt gezien de hoeveelheid fietsmomenten tussen diverse afspraken er vandaag op het programma staan, maar het klopt met de teksten van vandaag. Die teksten zijn ook nat. Ze gaan allemaal over water en wat het kan betekenen voor jou en mij probeer ik nu in dit uurtje te ontrafelen – of in elk geval er één draadje uit te trekken waarmee ik weer de dag in kan en misschien heb jij er ook iets aan.

Voor degenen die vers instappen in deze Lazarus Staat Op-serie. Dit zijn geen diepdoorwrochte artikelen over een onderwerp maar het zijn gedachtes. Een oefening van mijzelf om de dag níet te beginnen met social media, kinderen, de gedachte aan mijn agenda maar met stilte, drie oude teksten van christendom zoals ze worden aangeboden door een katholiek leesrooster – voor elke dag weer drie andere teksten – en wat ik doe is om zes uur opstaan, even een stilte momentje, de teksten lezen en puur me afvragen of het iets zegt voor vandaag. Iets waarmee ik de dag in kan, dat even een ander perspectief geeft. Geen zweverij of vrome woorden, maar een aardse gedachte die zorgt dat ik me niet laat leiden door wat me toevallig overkomt deze dag maar zelf er bewust aan begin met een eigen focus. En dan is het altijd spannend of het lukt om uit die oude zinnen iets zinnigs te halen voor vandaag vóór dat het uurtje voorbij is en de dag werkelijk begint.

De eerste lezing is een visioen. Iemand die vreemde dingen ziet in hogere sferen. Dat kan met paddo’s, maar dat hoeft niet. Het droombeeld is dat er een rivier uit de Joodse tempel stroomt die hoe verder die gaat steeds dieper en groter wordt totdat deze niet meer doorwaardbaar is en dan staat er: ‘Overal waar de rivier stroomt, zullen waterdieren in leven kunnen blijven. Er zal heel veel vis zijn. Op beide oevers van de rivier zullen allerlei vruchtbomen opschieten waarvan de bladeren niet verwelken en de vruchten niet opraken; want de bomen zullen elke maand vruchten dragen. Zij worden immers gevoed met water uit de tempel. De vruchten zullen dienen als voedsel en de bladeren als geneesmiddel.’ Voor sommige mensen is een veganistische levenswijze als hier geschetst wordt een nachtmerrie, maar het totaalbeeld is natuurlijk hemels bedoeld. Alles komt goed. En waarom, omdat er iets de Joodse tempel uit is gestroomd, de wereld over. Iets magisch.

Je had al zo’n plek in Israel, met magisch water. Dat zegt in elk geval de derde lezing van vandaag. Het is een badinrichting, Bethesda en in de gangen, staat er, ‘lag altijd een groot aantal gebrekkigen: blinden, lammen en mensen met verschrompelde ledematen te wachten op het in beweging komen van het water, van tijd tot tijd daalde namelijk een engel in het bad neer en bracht het water in beroering (tuurlijk, joh). Wie dan het eerst na beweging van het water er in ging werd genezen wat voor kwaal hij ook had.’

Vechten om het eerste bij de magische badinrichting te zijn, een soort geneeskrachtige bron maar dan tot he max. En maar voor één persoon per keer. Het vervelende van magische dingen is dat er altijd van die regeltjes aan verbonden zijn. De ingrediënten moeten geplukt worden onder een bepaalde stand van de sterren, je moet er wel als eerste bij zijn of je moet wel het juiste gebedje gepreveld hebben, anders werkt het niet. En dús werkt het niet voor zoveel mensen. Onder andere voor een meneer die er al 38 jaar ligt. ‘Jezus zag hem liggen en omdat hij wist dat hij reeds zo lang lag, zei Hij tot hem: wil je gezond worden?’ De zieke gaf hem ten antwoord: ‘heer, ik heb niemand om mij in het bad te brengen en terwijl ik ga daalt een ander voor mij af.’ Wat een tragiek. Daarop zei Jezus tot hem: ‘Sta op, neem je bed op en loop.’ Op slag werd de man gezond.

Even korte conclusie: Jezus slaat zowel het water, de engel als de regeltjes die nodig zijn over en zegt: wordt gezond. Dat dit dan werkt gaat me een beetje boven de pet, maar het is duidelijk dat hij die hele religieuze santenkraam passeert. Hij helpt hem niet het water in, hij ontkent ook niet dat het werkt, hij doet het zelf wel even.

Die rivier die uit de tempel stroomt en leven brengt is niet religieus van aard. In deze betekenis: dat het niet mensen moet leren om op een bepaalde manier door de hoepel te springen en dat ze dan gezond, succesvol, geliefd of wat dan ook worden. Die rivier die de tempel uitstroomt zijn mensen zelf. Die zijn gaan geloven dat het in onze handen is gelegd om genezend, helend, verbindend aanwezig te zijn. En ik voel me niet echt capabel tot allerlei wonderlijke genezingen. En misschien was dat ook wel helemaal niet de bedoeling. Misschien was het wel de eenvoud van een belletje van PopUpKerk Arnhem die het idee had opgevat dat het tijd werd om stil te staan bij Oost Ghouta. Voor de verwoesting van Aleppo was onwijs veel aandacht. En wat nu? Zij tuigden een herdenking op: Light for Syria. Wij dus ook hier in Amsterdam. Ondertussen al in vijf steden. En Syriers die we spreken zeggen stuk voor stuk hoe dankbaar ze zijn, hoe onwijs zegenend het is dat er Nederlanders duidelijk maken dat hun lot hen aan het hart gaat. Dat ze  niet helemaal vergeten zijn.

Het is geen wonderlijke genezing, maar wel balsem voor de ziel. Dat water wat uit de tempel stroomt is geen magisch water dat we aan de man moeten zien te brengen. We zijn het zelf. En als je het zelf even nodig hebt, dan zijn anderen het voor je. Zo plat, zo onvoorwaardelijk en zo concreet mogelijk.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.