Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Spijt

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Spijt – PopUpGedachte vrijdag 13 juli 2018

Spijt. Ik vind het een ondergewaardeerde emotie. En dat is – nu, ja – spijtig. En op een zogenaamde ongeluksdag als vrijdag de dertiende is er misschien wel niets mooiers dan eens wat ontspannen te zwelgen in dat wat velen van ons zo hard zijn ontvlucht toen we de kerkdeur achter ons dichtsmeten. Schuldgevoel. Spijt. Wroeging. You name it.

Het is natuurlijk een rotgevoel. Als je echt weet dat je het hebt verkloot, dat je niet meer weet hoe je de ander onder ogen moet komen. Van een vergeten verjaardag, tot seks met de verkeerde – oeps – tot een gebroken belofte en de teleurstelling waarmee je de ander ziet vollopen. Het grijpt je in de maag, klemt zich om je hart en verstart de grijze cellen in je hoofd. Vast zit je. Dat doet het, dat schuldgevoel. In allerlei mate van hevigheid.

Dit schrijft de psalmdichter vanochtend: God, ontferm U over mij in uw barmhartigheid,
delg mijn zondigheid in uw erbarmen. Was mijn schuld volkomen van mij af, reinig mij van al mijn zonden.

En ik denk: ik heb dat niet. Dat ik nu de godheid kruipend van ellende over de vloer vraag om mijn zondigheid uit te delgen. Vroeger leerde ik dat we allemaal geneigd waren tot alle kwaad. En zonder er ook maar iets bij te voelen vroegen we altijd weer vergeving voor ons algemene falen. Maar dit is iets anders. Dit is – denken uitleggers – een koning die een burger heeft laten sterven in de oorlog, bewust, zodat hij met diens vrouw naar bed kon. De grote koning David, de grote voorvader van Jezus van Nazareth zelf. En hij is daarmee geconfronteerd door een profeet en nu heeft hij spijt. En niet zomaar een beetje. Gore, intense wroeging. En hij schrijft:

Want Gij hebt behagen in oprechtheid. Gij hebt mij geleerd in eigen hart te zien.

Dat vind ik een mooie zin. Gij hebt mij geleerd in eigen hart te zien. Hij zag alleen nog maar die ander, de begeerte, het verlangen. En nu zag hij zijn hart en het was niet fraai. Hij was aan zichzelf ontdekt. En smeekt nu om reinheid van geweten, om verlost te worden van die bankschroef in de maag en de klem om het hart.

Sprenkel mij met hyssop dat ik rein word, – schijnt een plantje te zijn, hyssop, geen idee – Wast mij dat ik witter word dan sneeuw.  Schep in mij een zuiver hart, mijn God, geef mij weer een vastberaden geest.

Die ben je ook kwijt, hé als je gefaald hebt. De vastberaden geest. Je weet niet meer wat te zeggen, stotterend, kleur tot in je nek, lamgeslagen ook. Wat moet je nog doen?

Wil mij niet verstoten van uw Aanschijn, neem uw heilige Geest niet van mij weg. Geef mij weer de weelde van uw zegen, maak mij sterk in edelmoedigheid. Heer, maak Gij mijn lippen los, dat mijn mond uw lof kan zingen.

Hij wil zo verrekte graag weer die onbezorgde dichter zijn. Die in vervoering liederen maakt en wiens hart verbinding maakt met de eeuwige, die weet wat het goede is en blij kan zijn dat hij het goede wil. Maar het lijkt voorbij. Hij wil terug. Het is nu een zwart gat in zijn binnenste. Hoe kun je weer op je hart vertrouwen en je gutfeeling, als het je zo bedrogen heeft. Als je zo staat bij de scherven van wie je wilde zijn en je kunt niemand de schuld geven. Die heb je zelf.

Ik geloof in schuld. En in spijt. Juist omdat we het niet aan willen. En dan niet de algemene, maar de specifieke. Dat we ergens heen kunnen met schuld en spijt. Dat die toko met dat kruis op die toren niet bestaat om mensen schuld aan te wrijven, want dat hebben mensen helemaal niet nodig. Die voelen zich zo wel schuldig. Maar als je er nergens mee heen kan, ga je verzet plegen tegen dat gevoel. Laat die toko en dat verhaal weer de plek zijn waar schuldgevoel erkend wordt en gedeeld, aan het licht mag komen zodat er verlossing is. Opdat het verlangen van die dichter waarheid wordt en er weer edelmoedigheid, vastberadenheid en gezang kan zijn. Op de spijt dan maar. Cheers.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.


afbeelding
afbeelding.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--