Het is een opdracht

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Het is een opdracht – PopUpGedachte vrijdag 21 september 2018

Het is donker op deze vroege ochtend. Harde windvlagen jagen de takken van de bomen in onmogelijke hoeken, zie ik vanaf mijn balkon. Kleine wolkjes reizen snel langs de hemel. Ik ben weer opgestaan. Het is nu het derde jaar op rij, waarin ik elke werkdag de wekker om zes uur zet. Geen heroïsche tijden, hoor. In het dorp waarin ik ben opgegroeid is het volstrekt normaal. Hier in de stad is het anders, daar begint alles later en gaat het allemaal ’s avonds laat wat langer door. Ik zocht een moment van stilte in de dag, een moment voor mijzelf. En de kinderen worden zo tegen zevenen wakker en dan is het wel klaar met tijd voor mezelf. Om zes uur is het nog stil. Slaapt het huis. Slapen de huizen aan de overkant en aan de achterkant. Rijdt er maar heel sporadisch een auto door de straat. En jaagt alleen de wind de bomen op. Meer niet. Een goede tijd om te lezen en me af te vragen wat vandaag wijsheid is.

Ik lees de teksten zoals die vandaag in katholieke kerken en kerkjes over de hele wereld bij de mis gelezen worden. Dat doen ze dagelijks, leerde ik nog niet eens zo heel lang geleden. Als rechtgeaarde protestant, gereformeerde om precies te zijn, dacht ik dat iedereen alleen op zondag in de kerk zat. Bleek niet zo te zijn. En zo vond ik een heel oud schema met lezingen voor elke dag. En nu zit ik aan de keukentafel en lees de Bijbelfragmenten die ooit heel vroeger samengesteld zijn en vandaag dan iets te zeggen zouden kunnen hebben. Of niet, dat kan ook.

Paulus die zit te schrijven in de bak vanochtend. Het is weer eens zover. De man kan en wil z’n mond niet houden over die Jezus van Nazareth die met dood en opstanding volgens hem de wereld heeft veranderd, waardoor die hele Romeinse Rijk-cultus, verering van de keizer en nationaal-religieuze symboliek overbodig is geworden. Dat laat de politiek van die dagen niet zomaar geboren. Anarchistische groepjes in het leven roepen he? Kom jij maar eens even hier, de bak in met die man. Onruststoker. Als onruststoker, zo wordt hij weggehoond, weggezet, weggepest, weggeduwd. Maar de man is niet van het opgeven, want die onrust hoort erbij, zegt hij. Sterker nog, die onrust maakt het hem duidelijk dat hij op de goede weg is. Want ze hebben zijn grote voorman tenslotte ook gekruisigd. Hij heeft geen grote mond, hij wil zich niet laten gelden, hij hoeft geen ruzie, maar als er onrust ontstaat om een boodschap waarin hij gelooft en die hij met rust en overtuiging en liefde brengt, dan zij dat zo. Hij kon het wel hebben, want zo waren ze ook omgegaan met zijn meester.

Dit schrijft hij: Broeders en zusters, ik, de gevangene in de Heer, vraag u met aandrang:  leidt een leven dat beantwoordt aan de roeping die gij van God ontvangen hebt, in alle deemoed en zachtheid, in lankmoedigheid, liefdevol elkaar verdragend.’’ Paulus is hen niet komen verzorgen, hij is niet langs gekomen om mensen een aai over de bol te geven en te vertellen dat het met hen wel goed komt, als ze maar geloven. Hij is hen komen vertellen over een roeping die ze hebben. Een taak, een opdracht, iets te doen in de wereld. En met dat doen vind je ook de veiligheid, de toekomst en de geborgenheid die je zoekt – al komt die er soms wel wat rot uit. Dat je in de klotigste situaties je niet totaal uit je centrum gerukt weet, dat je ook al lopen de zaken mis niet alleen voelt, dat soort geborgenheid. Niet het leien dakje of de glanzende carrière. Wel een roeping, een geroepen zijn.

Gister kwam ik online weer die jongen tegen met zijn verhaal uit het casino. Die geroepen werd, ergens diep van binnen. Niet als gelovige, maar als mens. Die zag hoe na sluitingstijd elke dag grote hoeveelheden eten werden weggekieperd. Bakken nasi en bami. En toen op een gegeven moment naar de baas ging en zei: dat is toch niet normaal. En z’n poot stijf hield. Hij vond het écht niet normaal. Toen z’n baas het zat was, zei hij tegen hem: neem mee dan! Zoek het lekker uit met dat spul. En daar ging hij, eten uitdelen. Geen hond die het wilde hebben in het begin. Maar hij was geroepen, moest toch iets. Kwam met een Facebookpagina en een uitnodiging: in eerste instantie voor de arme medemens. Niemand kwam opdagen. Later voor iedereen, kwam opeens ook de arme medemens opdagen. En nu runt hij een eigen initiatief, eten komt overal vandaan. Hij werd geroepen. De bakken bami riepen naar zijn geweten en hij luisterde. Ik weet niet of iedereen blij wordt van de identificatie van God en bami – of er geen chiquer gerecht voorhanden is. Maar God is niet zo chique.

Als Jezus vandaag – in de tweede lezing – een leerling zoekt om op te leiden, vindt hij een tollenaar. Een belastingbeambte voor de vijand, de Romeinen. Die bekend stonden om hun afpersingspraktijk. En hij gaat bij hem aan tafel, andere tollenaars en zondaars, zo staat er schuiven ook aan. “Toen de Farizeeën dat zagen, zeiden ze tot zijn leerlingen: ‘Waarom eet uw Meester met tollenaars en zondaars?’ Hij hoorde dit en zei: ‘Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken.
Gaat heen en leert wat het zeggen wil: Ik wil liever barmhartigheid dan offers. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’ Daar ligt de grote man, aanliggen aan tafel zoals de gewoonte was, als een bak bami in een casino, als een rabbi tussen tollenaars. Chique is het niet, maar er moet wat gebeuren. Omdat degene die in ons gelooft, niet allereerst over je bol komt aaien, maar je hard nodig heeft met wat jij in huis hebt – en je toevertrouwt dat als je er met het beetje geloof en hoop dat je hebt, aan begint, dat het ook je andere behoeften zomaar kan vervullen.

En dat is het dan voor vandaag. Een goede vrijdag. Een goed weekend!

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95