Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Rikko rijdt naar Griekenland om vluchtelingen te halen: ‘Nietsdoen is accorderen’ 

Deel:

Rikko vertrekt volgende week vrijdag naar Griekenland. ‘We gaan ze halen’, is het statement: als de Nederlandse overheid dan niets doet aan de vreselijke situatie in de Griekse vluchtelingenkampen, doen we het zelf. Rikko legt uit.

Wat was het moment waarop jij dacht: er moet wat gebeuren?
‘Dat was toen de berichten over kinderen die zelfmoord wilden plegen in kamp Moria in het nieuws kwamen, dat werd gemeld in een rapport van Artsen zonder Grenzen. Toen ik er met mensen over sprak, moest ik tot mijn schaamte bekennen dat ik alleen de kop had gelezen, verder niet. En we zeiden tegen elkaar: “Als wij het al niet lezen, wie dan wel?”’ 

Ik herken dat, waar komt dat dan door denk jij?
‘Het is ontzettend moeilijk om kennis van zoveel ellende te nemen als je het gevoel hebt dat je niets kunt doen. Als zelfs de hulp die je biedt in een soort bodemloze put lijkt te verdwijnen. Het gevolg is dat het ontzettend moeilijk is om zelf nog aandacht te hebben voor deze mensonwaardige omstandigheden in de kampen, laat staan dat je ze onder de aandacht kunt krijgen. Maar als deze ellende geen aandacht krijgt, weet eigenlijk niemand meer hoe erg het echt is.’

Je bent een paar weken geleden naar Lesbos gegaan. Wat is het beeld dat op je netvlies brandt?
‘Ik sprak een jongen uit Jemen, die was gevlucht voor de vreselijke hongersnood in zijn land. Hij zei: “Dit is erger. In Jemen was ik tenminste nog een mens. Dat ben ik hier niet meer.”  Het is onvoorstelbaar hoe dat kamp eruitziet. Tenten staan bovenop elkaar. Regen, wind en modder hebben vrij spel op de hellingen van Moria. Als moeder kun je niet veilig’s nachts met je kind door het kamp, dan heb je kans dat je wordt verkracht. Voor je baby krijg je twee luiers per dag, als je geluk hebt. Daar moet je het mee doen.Je hebt echt niets om je kind te bieden aan veiligheid en beschutting dan alleen een tentje en een dun matje om op te liggen, soms heb je dat zelfs niet eens.Het is echt afschuwelijk.’

En nu wil je naar Athene gaan rijden. Waarom kies je deze vorm?
‘We hebben natuurlijk al twee van dit soort acties achter de rug, naar Den Haag en Brussel, dus dit was een logische stap. Het is de meest beeldende vorm. Als je in de auto stapt en je rijdt stug door, kom je uiteindelijk in Griekenland uit. Het is ons continent, het gebeurt niet eens zo heel ver hier vandaan. Dat proberen we duidelijk te maken. Het is ook een beroep op de overheid. Om uit te roepen dat we willen dat deze situatie verandert. En ‘we’ is geen klein groepje: met de petitie #kijknietweg die we samen met Amnesty en De Goede Zaak hebben geïnitieerd, laten we zien dat we met een grote groep mensen zijn.’

Soms kun je via een ongewone weg iets nieuws bewerkstelligen

Maar gaan jullie ook daadwerkelijk mensen halen?
‘We willen graag 150 mensen meenemen. Maar de kans dat de Griekse overheid zegt: “Neem ze maar mee”, is minimaal. We houden ons aan de regels en gaan niets illegaals doen. Onze actie is dan ook geen oplossing. Het is een speldenprik en er zullen heel veel stevige speldenprikken nodig zijn om deze situatie te veranderen. Dit is er één.
Uiteindelijk hopen we dat de Nederlandse overheid bereid is om 1000 vluchtelingen te evacueren, zodat ze hier in Nederland, in een betere situatie, het vervolg van hun asielprocedure kunnen afwachten. Hetzelfde als Portugal onlangs heeft gedaan.’ 

Als je zelf zegt dat jullie actie geen oplossing is, waarom ga je dan toch?
‘Soms kun je via een ongewone weg iets nieuws bewerkstelligen. Dat is waar we op hopen. Nietsdoen is accorderen. ‘The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing’, zei Edmund Burke. We kunnen onszelf hier niet van vrijpleiten, het gebeurt onder onze ogen, maar misschien kunnen we wel íets doen.’

Wanneer ga je rijden?
‘We gaan vrijdag de 21emet zo’n zestig mensen op weg en dan hopen we op kerstavond in Athene aan te komen. Het is voor mij persoonlijk belangrijkom met Kerst in Griekenland te zijn. Het is namelijk de essentie van het kerstverhaal: om letterlijk af te dalen in de bagger van deze wereld en dan maar te zien of het licht wordt.’

Meer weten? Ga dan naar wegaanzehalen.nl. Daar kun je ook terecht om te doneren of de petitie te ondertekenen.

Geschreven door

Marieta van Driel

--:--